O Judaszu - Zdrajcy

W tym moim dzisiejszym rozważaniu napiszę o tym że Jezus nie wybaczył Judaszowi - zdrady.


Oczywiście domyślam się że większość osób, po tym co napisałem powyżej
zadałaby takie pytanie:
Dlaczego jesteś taki pyszny? i uważasz że Jezus nie przebaczył Judaszowi?

Natomiast wtedy ja mógłbym zadać pytanie tym osobom, które zadałyby mi te pytanie i moje pytanie brzmiałoby tak

A Ty dlaczego jesteś taki pyszny? i uważasz że Jezus wybaczył Judaszowi?
Skąd to możesz wiedzieć? że mu wybaczył?

To był tylko przykład.  Dużo osób chętnych do oceniania innych. Tylko szkoda że takich chętnych do oceniania innych, a sami siebie nie potrafią ocenić...

Czy mu wybaczył, czy mu nie wybaczył, mam ochotę takie rozważanie wrzucić do toalety i spuścić wodę.

A tak po za tym, czy próba usprawiedliwiania i rozgrzeszania Judasza nie jest w pewnym sensie próbą - zdrady wobec Jezusa?

Czy zdrajca, który wydał Krew Niewinną jest w Niebie?
Czy jesteś idiotą?


Myślę że na pomoc przychodzi Pismo Święte. I jeden werset. I to co Jezus powiedział do Piłata
"Jezus odpowiedział: «Nie miałbyś żadnej władzy nade Mną, gdyby ci jej nie dano z góry. Dlatego większy grzech ma ten, który Mnie wydał tobie». 12 Odtąd Piłat usiłował Go uwolnić". J19

Skoro jest tam napisane, "większy grzech ma ten, który Mnie wydał Tobie" to skąd teza że Jezus
wybaczył Judaszowi??


Mało tego,  nie którzy głupcy! jeszcze wymyślają tezy że to Jezus kazał Judaszowi go wydać.
Jak czytam takie teksty, to normalnie brak mi komentarza na taką głupotę.
Wkurza mnie takie, mącenie ludziom w głowach,  jak dla mnie sprawa jest prosta.
W wolnym wyborze Judasz wydał Jezusa, a kiedy się opamiętał było już za późno.

I czy przypadkiem nie może być tak? - że być może będzie analogicznie z  osobami które odrzuciły Jezusa opamiętają się w po tym jak usłyszą wyrok. Skazujący na Piekło. I będzie też za późno.


"Wtedy Judasz, który Go wydał, widząc, że Go skazano, opamiętał się, zwrócił trzydzieści srebrników arcykapłanom i starszym i rzekł: "Zgrzeszyłem, wydawszy krew niewinną". Lecz oni odparli: "Co nas to obchodzi? To twoja sprawa". Rzuciwszy srebrniki ku przybytkowi, oddalił się, potem poszedł i powiesił się"